Geschiedenis

In 2020 bestaat Jad Davids 60 jaar.

 

De volgende tekst is overgenomen uit het jubileumboek "Mensenwerk" van Chaya Brasz (2010):

 

 "Jad Davids – ook bekend als Joseph Zvi Davids Welfare Fund – is in 1960 opgericht om geld in te zamelen voor financiële steun aan mindervermogende, uit Nederland afkomstige ouderen, die zich in Israël hebben gevestigd.

 

In het begin woonden deze bejaarden uitsluitend in het Nederlandse bejaardenhuis Beth Joles in Haifa, maar na de oprichting van een tweede huis, Beth Juliana in Herzlia, breidde de steun zich ook naar dat huis uit. Inmiddels is er veel veranderd op het gebied van bejaardenzorg en geven de meeste ouderen er de voorkeur aan zo lang mogelijk in hun eigen huis te blijven wonen.

Jad Davids veranderde mee met die ontwikkeling en de meeste bijstand gaat nu naar de thuis-wonende ouderen.

 

Vrijwel altijd ging het in het verleden om overlevenden van de Sjoa, die in financiële moeilijkheden raakten als ze oud en ziek werden. Velen van hen konden gelukkig ook een beroep doen op de uitkeringen voor de oorlogsslachtoffers, die de Nederlandse overheid ter beschikking stelde. Nu kondigt zich echter, met een nadrukkelijke klop op de deur, de generatie van na de Tweede Wereldoorlog aan, die in de meeste gevallen geen recht heeft op dergelijke uitkeringen.

 

In de Israëlische samenleving is de positie van een derde van alle mensen boven de 65 jaar er nog altijd een van bittere amoede. Voormalige Nederlanders geven er daarom de voorkeur aan om zelf voor hun 'eigen' ouderen te blijven zorgen.

Na vijftig jaar blijkt Jad Davids, met een boeiende geschiedenis van een halve eeuw ervaring in vrijwilligerswerk nog steeds een hoogstnoodzakelijk fonds te zijn.”​